Fundacja Wspierania Rozwoju Dziecka

Fundacja Wspierania Rozwoju Dziecka  (OPP) istnieje od roku 2004. Jej celem jest prowadzenie szkoły podstawowej dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i wszechstronne wspieranie ich rozwoju przez realne indywidualizowanie metod dydaktycznych i terapeutycznych. W oddziale szkolnym uczy się maksymalnie 10 uczniów, a każda lekcja odbywa się w pod nadzorem dwóch nauczycieli. Fundacja nie pobiera czesnego, co czyni szkołę dostępną także dla rodzin o niskim statusie materialnym.

W tym roku chcielibyśmy zgromadzić środki potrzebne potrzebne na bieżące remonty i utrzymanie budynku szkolnego, sal i sanitariatów. Z subwencji oświatowej nie wolno nam pokrywać tych wydatków, a szkoła wymaga wkładów finansowych, aby zapewnić wszystkim pracę w bezpiecznym i estatycznym otoczeniu. 

Główne statutowe zadanie Fundacji Wspierania Rozwoju Dziecka – prowadzenie szkoły

Prowadzona przez Fundację Wspierania Rozwoju Dziecka szkoła w szczególny sposób nastawiona na pracę z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy w warunkach szkół masowych sobie nie radzą i są postrzegani jako uczniowie stwarzający problemy. Jest to szkoła dla  uczniów, którzy  wymagają zindywidualizowanego podejścia i odpowiedniego, specjalistycznego wsparcia.

Organizacja procesu dydaktycznego i realizacja terapii indywidualnych i grupowych

Dzięki specjalnej organizacji szkoły i procesu dydaktycznego, bezpieczne i przyjazne środowisko znajdują tu dzieci, które z powodu dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych wymagają specjalnych oddziaływań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych, a nie znalazły ich w istniejącym systemie szkół publicznych i niepublicznych, ponieważ te szkoły były dla nich po prostu za duże! Za dużo uczniów, zbyt wielki hałas na przerwach, za trudne zadania i zdecydowanie za mało nauczycieli, którzy mieliby dla nich czas.

Dla kogo jesteśmy?

Uczniowie naszej szkoły mają różne problemy, różne trudności i lęki dysfunkcje, kłopoty, ale też rozmaite zainteresowania, pasje, marzenia... Większość z nich przeszła natomiast zadziwiająco podobną drogę edukacyjną, zanim trafili do nas! Na początku nauki napotkali niemożliwe do przezwyciężenia trudności, w których obliczu, niestety, nie otrzymali pomocy i wsparcia ze strony dorosłych. Pozostały za to wymagania – zarówno rodziców jak i nauczycieli – którym nie byli w stanie sprostać. W takich sytuacjach rodzi się frustracja, uczeń czuje się gorszy i głupszy od rówieśników. Pojawia się poczucie winy wobec rodziców, poczucie niekompetencji i w końcu tzw. wtórne trudności wychowawcze: dziecko z niskim poczuciem własnej wartości zaczyna szukać sposobu na zwrócenie na siebie uwagi dorosłych oraz zaimponowania rówieśnikom, na ogół w sposób, który jest dla otoczenia trudny do zaakceptowania. Ponieważ za takie zachowania spotykają dziecko mniej lub bardziej dotkliwe sankcje, często pojawia się agresja pozwalająca odreagować przeżywane w szkole stresy. Prowadzi to do pogłębiania dysfunkcji, może też wzmacniać postawy aspołeczne. Wielu naszych uczniów zmieniało szkoły, poradnie, korepetytorów tracąc wiarę we własne możliwości i utwierdzając się w przekonaniu, że wszelkie wysiłki są z góry skazane na niepowodzenie.

Podobne przeświadczenie staje się, z czasem, udziałem ich rodziców. Systemowym rozwiązaniem tego problemu bywa orzekanie o konieczności nauczania indywidualnego w domu ucznia, ale to tylko pogłębia trudności społeczne dziecka, prowadzi do wzrostu poczucia odrzucenia i izolacji zarówno dziecka jak i jego rodziców. Niedostateczne kompetencje społeczne izolowanych dzieci, brak umiejętności podejmowania ról społecznych są istotnym czynnikiem ograniczającym dalszy ich rozwój i stanowią swoisty, wtórny, rodzaj upośledzenia.

Codziennie staramy się przywracać naszym uczniom wiarę we własne możliwości i pokazać, że uczyć się jest po prostu przyjemnie.

W naszej szkole nie ścigamy się, kto lepiej, szybciej, ładniej, więcej…

W jaki sposób pomagamy naszym uczniom?

Szkoła realizuje cele edukacyjne zgodnie z podstawą kształcenia ogólnego. Dla każdego dziecka został opracowany indywidualny program terapeutyczny uwzględniający jego potrzeby i możliwości. Szkoła zapewnia diagnozę oraz zajęcia kompensacyjno-wyrównawcze w zależności od potrzeb każdego ucznia. Obecnie w Szkole Podstawowej Wspierania Rozwoju uczy się 73 uczniów, z czego 65 ma orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

Wszystkie dzieci oprócz lekcji mają co najmniej po jednej godzinie tygodniowo, artterapii, zajęć socjoterapeutycznych i terapii pedagogicznej, oraz w miarę potrzeby zajęcia logopedyczne. Ogromnym sukcesem szkoły było wyposażenie profesjonalnej pracowni do zajęć integracji sensorycznej. Dzieci z zaburzonymi procesami integracji mają w planie tygodniowym jedną godzinę zajęć terapii integracji sensorycznej. Pieniądze na wyposażenie pracowni udało się uzyskać od Fundacji Polsat. Młodsze dzieci dodatkowo uczęszczają na zajęcia ruchu rozwijającego metodą Weroniki Sherbone oraz zajęcia małej motoryki. Wszystkie opisane powyżej zajęcia odbywają się na terenie szkoły, w godzinach 8.30-15.30.

Rodzice nie muszą więc szukać tych zajęć poza szkołą i wozić na nie dzieci po południu, co znacznie obniża efekty pracy terapeutycznej. Ponieważ wszyscy terapeuci pracują w szkole na stałe, nie ma żadnych problemów z realizacją ich zaleceń przez nauczycieli. Terapeuci zaś wiedzą, jakie postępy czynią dzieci, czyli jakie są efekty prowadzonej terapii.

Nauczyciele i terapeuci pracujący w szkole służą pomocą i wsparciem rodzicom naszych uczniów, podsuwają konkretne propozycje rozwiązywania codziennych problemów wychowawczych, których nie brakuje.

Nie jesteśmy cudotwórcami, dajemy dzieciom CZAS – dużo czasu potrzebnego, aby: wytłumaczyć, utrwalić, powtórzyć, wysłuchać, uspokoić i pobyć razem. A mamy go dużo, bo jest nas – nauczycieli i terapeutów – wielu (na 73 uczniów w szkole zatrudnionych jest 28 osób kadry) i w tym upatrujemy źródła naszych małych, codziennych sukcesów w pracy. Jesteśmy przekonani, że tu dzieci optymalnie wykorzystują swój potencjał intelektualny, rozwijają się we własnym tempie, zgodnie ze swoimi możliwościami. Wiemy od rodziców naszych uczniów, że dzieci chętnie chodzą do szkoły, co większości z nich dotychczas się nie zdarzało.