Towarzystwo Oświatowe im. C. Plater-Zyberkówny

Towarzystwo działa na rzecz oświaty i kultury wprowadzając w życie myśl społeczną Cecylii Plater-Zyberkówny. W procesie wychowawczym wspomaga tworzenie ugruntowanego intelektualnie światopoglądu młodzieży opartego na etyce chrześcijańskiej i światłej tradycji ojczystej; formuje postawę otwartą i obywatelską oraz tworzy nawyk rzetelnej pracy. Zajmuje się również dbaniem o spuściznę swojej Fundatorki, zarówno materialną, jak i niematerialną. 

Oprócz działalności edukacyjnej tj. prowadzenia czterech placówek oświatowych, Towarzystwo skupia się na dbaniu o spuściznę Cecylii Plater-Zyberkówny i jej współpracowniczek, zarówno w wymiarze materialnym jak i niematerialnym. Prowadzimy projekty utrwalające pamięć o Jej działalności w obszarach, których ona dotyczyła, staramy się poprawić pozostawioną nam infrastrukturę zabytkowych budynków, rozpoczęliśmy również działalność związaną z zachowaniem archiwów przedwojennych szkół, a docelowo - ich poszerzeniem o okres zarówno PRL-owskiego nieistnienia jak i reaktywacji placówek w latach 90-tych XX wieku. 

1,5% pochodzące z odliczeń podatku zwyczajowo wykorzystujemy na projekty poprawiające infrastrukturę Szkół - w zeszłym roku było to doposażenie dziedzińca szkolnego w urządzenia placu zabaw (m.in. siłownię zewnętrzną). W tym roku środki zostaną przekazane na prace odwodnieniowe i ziemne poprawiające dodatkową część dziedzińca - tzw. "Tajemniczy Ogród". Od dwóch lat staramy się o pozyskanie środków na dostosowanie terenu zielonego dla potrzeb szkoły. W tym roku zrealizowaliśmy już mały projekt doposażenia terenu w urządzenia placu zabaw dla młodszych dzieci (dzięki finansowaniu zewnętrznemu). Nadal jednak pozostaje do realizacji część przeznaczona dla starszych dzieci przewidująca m.in. wielofunkcyjne boisko zewnętrzne do gier zespołowych. Do jego realizacji trzeba jednak odpowiednio przygotować teren. Jednym z największych wyzwań jest jego odwodnienie i podwyższenie. Te prace zamierzamy przeprowadzić właśnie w tym roku, by móc zapewnić odpowiednio przygotowany teren pod dalsze etapy inwestycji. 

Towarzystwo Oświatowe im. C. Plater-Zyberkówny zostało założone po śmierci Cecylii Plater-Zyberkówny w 1921 roku przez Jej najbliższe współpracowniczki. Stowarzyszenie następnie poszerzyło grono członków o absolwentki szkół, członków ich rodzin i przyjaciół - dzięki temu przetrwało okres PRL, który z mocy prawa zlikwidował wszystkie organizacje pozarządowe. Absolwentki szkół (najmłodsze z nich zdawały maturę w 1944 roku) spotykały się w ramach Koła Platerek na uroczystościach związanych z przedwojennymi nauczycielami lub nieistniejącą szkołą i nieustannie walczyły o jej przywrócenie. Udało im się cofnąć decyzję o delegalizacji Towarzystwa już w 1990 roku. Odzyskały również historyczny budynek Szkoły i już w 1993 roku reaktywowały w nim Szkołę Podstawową, zaś w 1998 roku Liceum. 

Budynek Szkół, którego najstarsza część pochodzi z 1883 roku, jest pomnikiem warszawskiej historii. Był to pierwszy budynek w stolicy wybudowany na cele edukacyjne i do wybuchu wojny mieścił w sobie jedną z najlepszych przedwojennych szkół żeńskich w Warszawie. Platerki były jedną z dwóch szkół warszawskich, które przygotowały do matur pierwsze kobiety w kraju już w 1917 roku. Jej absolwentki trafiały na najlepsze uniwersytety w kraju i za granicą. Szkoła również kształciła kadrę nauczycielską i była aktywnym partnerem dla pierwszych rządów po uzyskaniu niepodległości w zakresie reformy systemu edukacji. 

Jako placówka wychowawcza przedwojenna szkoła również zdała najważniejsze egzaminy - jej absolwentki aktywnie uczestniczyły w życiu społecznym kraju, niekiedy ponosząc najwyższą ofiarę. Były sanitariuszkami na frontach dwóch wojen światowych, uczestniczyły w działalności opozycyjnej w czasach PRL, zasiadały przy Okrągłym Stole. W samej szkole podczas Powstania Warszawskiego zlokalizowany był szpital powstańczy oraz manufaktura granatów. 

W okresie powojennym nie udało się namówić władz na reaktywację Szkoły. Budynek został przekazany Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi, zaś Towarzystwo przestało istnieć. Więzy między społecznością przed wojną tworzącą szkołę były jednak tak silne, że przetrwały 40 lat nieistnienia i umożliwiły powrót do życia Towarzystwa, odzyskanie budynku Szkół oraz reaktywację placówek. 

Towarzystwo Oświatowe prowadzi obecnie cztery placówki oświatowe: koedukacyjne Przedszkole i Liceum oraz dwie szkoły podstawowe: męską i żeńską. Nadal do grona członków Towarzystwa przyjmujemy absolwentów lub członków ich rodzin. Nasza misja jest nieustająco związana z istnieniem Szkół. Dzięki naszej tradycji staramy się je prowadzić zgodnie z łacińską maksymą: "Consule praeteritum, praesens rege, cerne futurum / Radź się przeszłości, kieruj teraźniejszością, przewiduj przyszłość". 

W XXI wieku stoimy przed ogromnym wyzwaniem dotyczącym rozwoju infrastruktury szkolnej, tak by XIX-wieczny budynek był nadal najlepszym miejscem do nauki dla obecnych uczniów. Zadanie to nie jest łatwe - zabytkowa materia budynku powoduje, że koszty takiego dostosowania są ogromne. Jednakże stosując się do zasad wyznawanych przez naszą Założycielkę, musimy myśleć o sposobach na zmniejszenie zapotrzebowania na energię pochodzącą ze źródeł kopalnych czy o utrzymaniu substancji budynku w jak najlepszym stanie. Dlatego projekty modernizacyjne są dla nas obecnie priorytetowe.