Historia naszego ośrodka rozpoczyna się w roku 1988. Z inicjatywy grupy osób powstało Ognisko TKKF „Przyjaciel Konika” , będące stowarzyszeniem członkowskim , organizacją „non – profit” o statusie OPP.
Za swoją siedzibę obraliśmy zdewastowany fort 49 ¼ „Grębałów” w Krakowie, w celu adaptacji na ośrodek rekreacji i rehabilitacji konnej dla dzieci i młodzieży oraz muzeum fortu. Na nasz wniosek obiekt został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A – 801. Od roku 1990 nasze Stowarzyszenie prowadzi działalność programową, realizując cele statutowe. W szczególności są to:
- rekreacja konna dzieci i młodzieży , w tym niepełnosprawnej
- rehabilitacja konna dzieci niepełnosprawnych – hipoterapia
- upowszechnianie dziedzictwa historycznego i przyrodniczego poprzez odpowiednie zarządzanie przekazanym obiektem – fortem 49 ¼ „Grębałów”, zgodnie z jego przeznaczeniem jako ośrodek jazdy konnej oraz muzeum fortu i Twierdzy Kraków.
Rekreacja konna prowadzona jest w trzech stopniach zaawansowania:
- szkółka jeździecka – nauka dla początkujących
- zajęcia jeździeckie dla zaawansowanych.
- sekcja dziecięca dla dzieci poniżej 10 roku życia.
Zajęcia prowadzone są przez cały rok.
W stałych zajęciach w okresie roku szkolnego uczestniczy łącznie 110 dzieci i młodzieży.
W czasie ferii zimowych oraz wakacji letnich organizowane są zajęcia dla dzieci i młodzieży: Zima w Mieście oraz Lato w Mieście.
Corocznie organizowane są rekreacyjne zawody jeździeckie dla dzieci i młodzieży uczestniczących w zajęciach.
Zajęcia dla dzieci niepełnosprawnych prowadzone są od 1991 roku. Ognisko współpracuje z ośrodkami szkolno-wychowawczym dla dzieci niepełnosprawnych w Krakowie. W zajęciach pomaga liczne grono wolontariuszy – uczniowie szkół średnich oraz studenci.
Wolontariusze uczestniczący zajęciach hipoterapii opiekują się dziećmi, asekurują je oraz pomagają w wykonywaniu ćwiczeń.
W zajęciach hipoterapii wspomaga nas łącznie ok. 115 wolontariuszy.
Oprócz stałych, całorocznych zajęć, organizowane są okazjonalne festyny sportowo – rekreacyjne dla dzieci niepełnosprawnych.
W zajęciach hipoterapii uczestniczy w sposób systematyczny 80 dzieci niepełnosprawnych.
Część dzieci jest objęta bezpłatnym dowozem na zajęcia (samochód Ogniska TKKF „Przyjaciel Konika”).
Dziedzictwo historyczne
W tych pierwszych latach działalności kolejny obiekt fortu – tradytor - doprowadzony został jedynie do stanu surowego – zabezpieczonego. Dopiero prace rozpoczęte w 2010 roku w oparciu o dotację NFRZK pozwoliły na kontynuację zakończonej w 2011 roku jego rewaloryzacji. Obiekt ten pełni pierwotnie zakładane funkcje dydaktyczne – prezentacja historii fortyfikacji austrowęgierskiej i na tym tle prezentację różnych aspektów ówczesnej epoki. Ekspozycje uzupełniające poświęcone są I wojnie światowej (w oparciu o archiwalne listy z frontu), dziejom fortu, historii Polski od odzyskania niepodległości po czasy współczesne oraz prezentacji Polaków z Galicji, którzy zaznaczyli się w dziejach Polski i świata. Ekspozycja jest dostępna do zwiedzania, a odwiedzający otrzymują wydawane przez nas foldery edukacyjne. Ekspozycja jest również tłem dla organizowanych otwartych spotkań historycznych. Wystawy prezentujemy również w różnych miejscach Krakowa, a wykłady prowadzimy również w zainteresowanych placówkach oświatowych i instytucjach (np. zakład karny, Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej).
Jeśli przekazujecie Państwo 1% podatku na organizacje dobroczynne – to podobnie jak my chcecie zrobić coś dobrego. Nasza Organizacja stara się za pośrednictwem wspaniałych zwierząt jakimi są Konie wprowadzić więcej radości do życia dzieci. Dla naszych niepełnosprawnych podopiecznych możliwość udziału w hipoterapii to również wielka szansa na skuteczną rehabilitację i poprawę zdrowia. Bazując na naszym 30 letnim doświadczeniu, wiedzy i umiejętnościach instruktorów jazdy i hipoterapii oraz dzięki najlepszym terapeutom jakimi są same konie wykorzystujemy przekazany przez Państwa 1% podatku aby zapewnić profesjonalną opiekę, wsparcie i rehabilitacje dla wszystkich dzieci które otaczamy opieką.
Dziękujemy za wsparcie bo tylko razem możemy coś zmieniać.