Wpłaty z tytułu odliczenia 1,5% od podatku przeznaczymy na adaptację domu w Żaganiu na potrzeby dzieci wymagających pieczy zastępczej.

Stowarzyszenie Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo dysponuje domem w Żaganiu. W domu tym pragniemy utworzyć placówkę opiekuńczo - wychowawczą typu rodzinnego "Wiosenny Zaułek". Postanowiliśmy zaadaptować nasz budynek w Żaganiu na tego typu działalność ze względu na dobro dzieci z tego terenu, doceniając znaczenie bliskości domu rodzinnego dla działań podejmowanych z myślą o powrocie dziecka do rodziny. Tworzona placówka to nasza odpowiedź na lokalny problem. Brak takiej placówki w powiecie żagańskim wymusza bowiem koniecznośc umieszczania dzieci w odległych ośrodkach, co niewątpliwie utrudnia ich powrót do bliskich. Od innych placówek opiekuńczych placówka typu rodzinnego wyróżnia się stałą obecnością 2 osób pełniących funkcje rodzicielskie na wzór mamy i taty dla maksymalnie 8 dzieci. Utworzona wspólnota rodzinna stanowić będzie środowisko, w którym można wychowywać, nauczać i budować świat wartości. Miłość do siebie i innych, szacunek dla zasad i środowiska, ale także ochrona własnej tożsamości to jedne z naszych podstawowych punktów wychowawczych. Nowa rodzina stanie się miejscem dojrzewania w harmonii i spokoju, których każde dziecko powinno doświadczyć, zanim stanie się dorosłym. Wraz z naszymi wychowawcami i wolontariuszami chcemy okazać dzieciom miłość, którą każdy z nas ma prawo otrzymywać od najmłodszych lat. Będziemy towarzyszyć im w ich dążeniu do odzyskania więzi z naturalną rodziną i w tym celu ściśle współpracować z lokalnymi instytucjami i organizacjami. Podejmując inicjatywę utworzenia placówki zdajemy sobie sprawę z wszelkich problemów rodzinnych, niedociągnięć i zaniedbań, które doprowadziły do konieczności szukania dla dziecka miejsca w pieczy zastępczej i będziemy się starali tym problemom zaradzić. Zabamy o to, aby mogły dojrzewać zachowując swoją tożsamość i chroniąc wizerunek postaci rodzicielskich. Pomożemy naszym wychowankom pielęgnować ich naturalną miłość i przywiązanie do rodziców, czyniąc z niej główny argument do zainicjowania zmian w środowisku rodzinnym umożliwiającym powrót dziecka. Z drugiej strony jednak zrobimy wszystko, by to oderwanie od bliskich nie pozbawiało naszych wychowanków radości wieku dziecięcego i młodzieńczego, szansy na harmonijny rozwój, zdobywanie wiedzy, rozwijanie pasji i zainteresowań, dlatego stworzyć musimy naszym wychowankom jak najlepsze warunki. Zmierzamy do zagwarantowania dzieciom wygodnego miejsca do życia, nauki, zabawy i rozwijania swoich pasji i zainteresowań. Stąd też nasze dążenie do jak najlepszego zagospodarowania przestrzeni, do stworzenia jak najbardziej komfortowych warunków zamieszkania. Wiele już zrobiliśmy w tym kierunku, ale wciąż jeszcze odkrywamy braki i nedogodności. Potrzebujemy wsparcia finansowego, by dokończyć prace adaptacyjne, przystosowujące nasz budynek do nowej funkcji, dlatego zwracamy się o przeznaczenie odliczenia 1,5% podatku od dochodu na ten cel.

Stowarzyszenie Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo kontynuuje misje bractw miłosierdzia, mających swój początek w 1617 roku i czerpie z ich bogatej tradycji i charyzmatu. Najbardziej charakterystyczną cechą jest religijny, a zarazem praktyczny wymiar prowadzonej działalności. Działania skupiają sie na rozwiązywaniu rzeczywistych problemów - ich rozpoznawaniu i organizowaniu konkretnej pomocy. Święty Wincenty a Paulo powiedział: "Kochajmy Boga, moi bracia, kochajmy Boga, ale niech to będzie w trudzie naszych rąk i w pocie czoła naszego” dlatego można powiedzieć, że podajemy ubogim chleb tymi samymi rękoma, w których trzymamy różaniec. Stowarzyszenie zrzesza członków, którzy angażują się w pomoc bliźniemu kierowani miłosierdziem, nie oczekując niczegow zamian. W miejscowościach, w których funkcjonują jednostki terenowe Stowarzyszenia ich rola jest nie do przecenienia. Wystarczy wspomnieć tylko część inicjatyw, by uzmysłowić sobie, jak bardzo są potrzebne. Odwiedzamy w domach osoby starsze, chore, samotne i niepełnosprawne. Zaopatrujemy potrzebujących w żywność, leki, odzież i opał, opłacamy koszty rehabilitacji. Prowadzimy jadłodajnie dla ubogich, dzienne domy pobytu dla seniorów i wypożyczalnie sprzętu rehabilitacyjnego. Organizujemy wyjazdy na letnie wakacje i ferie zimowe dla dzieci z ubogich rodzin oraz turnusy integracyjne z myślą o dzieciach niepełnosprawnych. Nie zapominamy też o osobach samotnych organizując dla nich spotkania z okazji Świąt, Dnia Chorego itp. Pomogliśmy wielu rodzinom w obliczu tragedii pożaru, powodzi i innych nieszczęść. Wśród korzystających z naszego wsparcia są rodziny wielodzietne, matki samotnie wychowujące dzieci, osoby, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej z powodu bezdomności, utraty pracy, głodowej emerytury, choroby, niepełnosprawności...
Do naszych podopiecznych podchodzimy z czułością, darzymy ich empatią, obdarzamy szacunkiem. Wynika to z wrażliwości, która stanowi element naszego charyzmatu, naszej wiary.

W Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Żaganiu, miejscowości gdzie posiadamy dom, dowiedzieliśmy się o potrzebie utworzenia placówki opiekuńczo - wychowawczej. Z przejęciem słuchaliśmy, jak trudną sytuację mają dzieci wymagające pieczy zastępczej - osierocone, niechciane, zaniedbane lub maltretowane przez rodziców. W odruchu serca postanowiliśmy udzielić pomocy i wsparcia niezbędnego do zagwarantowania im spokojnego i beztroskiego dzieciństwa w miejscu, w którym będą czuły się kochane i chronione. Nie możemy pozostać obojętni na ich los, tym bardziej, że mamy możliwości lokalowe. Naprawdę niewiele już trzeba, by pierwsze dzieci mogły u nas zamieszkać. Potrzebujemy jednak wsparcia finansowego, by dokończyć prace dostosowujące budynek do potrzeb dzieci i bardzo liczymy na to, że nasza prośba o pomoc nie pozostanie bez odpowiedzi.