1,5% podatku dla dzieci z Boliwii!

Dom dziecka Hogar de Niñas San Francisco prowadzony jest w Cochabambie w Boliwii przez siostry sercanki. Mieszka tu 72 dzieci w wieku od 2 do 24 lat, które są sierotami, zostały porzucone przez rodziców, doświadczyły zaniedbania, przemocy lub molestowania. Część z nich ma za sobą wszystkie te doświadczenia.

Kiedy dziewczynka trafia do tego domu dziecka, to pierwszym krokiem jest zapewnienie jej opieki i pomocy psychologicznej. Dziecko z powodu śmierci najbliższych, opuszczenia czy gwałtu jest w totalnej rozsypce, która objawia się depresją, wycofaniem lub buntem i agresją. Kultura macho ciągle ma się dobrze w Ameryce Południowej. Dominacja mężczyzn w skrajnej formie prowadzi do tego, że istnieje społeczne przyzwolenie na wykorzystywanie dziewczynek przez ojca czy wujka.

W ciągu 30 lat posługi na rzecz boliwijskich sierot sierociniec przyjął 208 dzieci będących sierotami, półsierotami, ofiarami gwałtu i przemocy fizycznej, jak również skrajnej biedy. Jako siostry sercanki staramy się pokazać dziewczynkom, pomimo ich bolesnych doświadczeń, że miłość Boża jest bezgraniczna, i że każdy może stanąć na nogi i żyć godnie, wsparty Bożą łaską i życzliwością ludzi
– mówi s. Anna Kurysz, polska misjonarka w Boliwii.

Cochabamba to duże miasto w środkowej części kraju, które znajduje się na wysokości ok 2600 m n.p.m. Klimat wysokogórski sprawia, że warunki życia są trudne, zwłaszcza zimą (od maja do końca sierpnia), kiedy temperatury wahają się od 0˚C rano do 30˚C w ciągu dnia. W domu dziecka św. Franciszka, podobnie jak w większości budynków w tym regionie, nie ma centralnego ogrzewania, a piecyki elektryczne nie są używane ze względu na wysokie rachunki za prąd, więc często dzieci i siostry marzną.

Hogar de Niñas San Francisco jako dzieło „prywatne” Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego nie otrzymuje żadnych państwowych dotacji. Ostatnim darem od państwa był ryż pełen robaków. Dzieci wybrały insekty, a ryż został ugotowany i zjedzony, bo w domu nie było nic innego do jedzenia…

Siostry zapewniają dziewczynkom mieszkanie, wyżywienie, opiekę medyczną, materiały szkolne, edukację, dodatkowe zajęcia wspierające je w trudnościach w nauce. Jedynym źródłem funduszy są środki wypracowane przez zgromadzenie sióstr w Polsce i prywatni darczyńcy.

Co robimy?

POMAGAMY MISJOM i wspieramy misjonarzy w dziele ewangelizacji.

Dostarczyliśmy czystą wodę tysiącom mieszkańców Afryki. Budujemy studnie głębinowe w Czadzie, Tanzanii, Kenii i Kamerunie. Przywracamy nadzieję i równowagę życiową dzieciom z dwóch domów dziecka: na Filipinach - ofiarom przemocy seksualnej i w Boliwii - dzieciom, których rodzice przebywają w więzieniu. Dajemy szansę na edukację i fundujemy stypendia młodym ludziom z Naddniestrza, których nie stać na wydatki związane z nauką w szkole średniej. Dokarmiamy i wysyłamy do szkoły dziesiątki dzieci z rolniczego plemienia Higaonon na Filipinach. Wybudowaliśmy w Indiach i w Angoli piekarnie chleba eucharystycznego - a bez hostii nie można sprawować Eucharystii! Robimy jeszcze wiele innych, wartościowych rzeczy, o których będziesz mógł poczytać na tej stronie internetowej. Ale nie robimy tego sami... Jesteśmy tylko mostem pomiędzy misjonarzami i Darczyńcami, którzy za naszym pośrednictwem pragną wspierać misje i ewangelizację w różnych zakątkach świata.

W jaki sposób?

Prowadzimy biuro Dobroczyńców misyjnych i utrzymujemy kontakt z grupą ponad 15 tysięcy osób, które materialnie i duchowo wspierają misje. Wysyłamy listy, drukujemy materiały informacyjne, prowadzimy strony internetowe i jesteśmy obecni w social mediach. Organizujemy pielgrzymki dla naszych Darczyńców, podczas których odwiedzamy misjonarzy w ich miejscach pracy.

Zapoczątkowaliśmy projekt Zbieramto. Działamy zgodnie z hasłem: zbieraMY - przetwarzaMY - pomagaMY. Zbieramy wszystko, co może przynieść korzyść materialną dla misji i jednocześnie przyczynia się do troski o środowisko naturalne. Zbieramy: starą srebrną i złotą biżuterię, „Dobre monety” (wszystkie pieniądze świata), telefony komórkowe, zegarki tarczowe, makulaturę, złom... Darczyńcami „Grupy Zbieramto” są osoby indywidualne, szkoły i przedszkola oraz parafie.

Dlaczego?

„Zdejmujemy z głowy” troski materialne misjonarzy, aby mogli skupić się na głoszeniu Dobrej Nowiny. Marzymy o świecie wolnym od głodu, o powszechnym dostępie do edukacji i czystej wody dla wszystkich. Chcemy też przekazać jak najpiękniejszą i najczystszą Ziemię przyszłym pokoleniom.