Profesjonalizacja podejmowanych działań, wzrost efektywności, jak i wysokie wymogi sprzętowe stawiane specjalistycznym jednostkom ratowniczym determinują konieczność pozyskiwania znacznych środków. Fundacja OPOLSAR stara się finansować swoją działalność z 1,5% OPP, realizowanych zadań publicznych oraz środków prywatnych wolontariuszy szczególnie, iż nie realizuje żadnych zadań komercyjnych (zgodnie z obowiązującymi przepisami, będąc cywilną organizacją ratowniczą nie możemy liczyć - w przeciwieństwie do finansowanych przez samorządy i budżet państwa jednostek OSP - na wsparcie, czy jakikolwiek zwrot ponoszonych kosztów przez instytucje nas dysponujące).

Pozyskiwane środki przeznaczane są na utrzymywanie 24-godzinnej gotowości wyjazdowej, zakup i naprawy specjalistycznego sprzętu ratowniczego, wyszkolenie ratowników oraz psów ratowniczych/tropiących, uzyskanie wymaganych prawem koncesji i certyfikacji, wykup ubezpieczeń, czy też zakup paliwa do specjalistycznego pojazdu planistyczno-sztabowego, generatorów prądu oraz innych sprzętów i urządzeń o napędzie spalinowym.

OPOLSAR jest jednostką wyspecjalizowaną do poszukiwań osób zaginionych przy użyciu psów ratowniczych certyfikowanych przez Komendę Główną Państwowej Straży Pożarnej. 

Wśród naszych wolontariuszy są przewodnicy psów, planiści, profilerzy osób zaginionych, nawigatorzy, medycy, operatorzy sprzętu specjalnego (w tym licencjonowani piloci bezzałogowych statków powietrznych), zawodowi psycholodzy i psychoterapeuci, interwenci kryzysowi, informatycy i logistycy. Różnorodność realizowanych zadań wymusza bardzo wszechstronne przygotowanie członków grupy poszukiwawczo-ratowniczej, dlatego ratownicy OPOLSARU posiadają przeszkolenie z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej i przedweterynaryjnej, planistyki, nawigacji, topografii, łączności oraz udzielania poszkodowanym odpowiedniego wsparcia psychicznego.

Nasze psy szkolone są do lokalizowania osób żywych, zaginionych w terenie otwartym niezurbanizowanym i trudnodostępnym (np. lasy, pola, bagniska, nieużytki), a także w obiektach uszkodzonych w wyniku katastrofy budowlanej. W pracy wykorzystują tzw. górny wiatr – pracując samodzielnie na wskazanym sektorze namierzają znajdujące się w wietrze molekuły zapachowe, a następnie doprowadzają przewodnika do zlokalizowanej w ten sposób osoby. Dzięki takiej metodzie poszukiwań, w przeciwieństwie do psów tropiących, nasze psy nie potrzebują śladu zapachowego osoby poszukiwanej. Szybkość i skuteczność psów sprawia, że w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych są niezastąpione.

Poza psami ratowniczymi nasi instruktorzy (zawodowi treserzy psów oraz behawioryści) szkolą psy tropiące, dzięki czemu możemy również wspierać poszukiwania prowadzone na wysoko zurbanizowanych terenach miejskich.