Katolickie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych Diecezji Toruńskiej im. Wandy Szuman powstało z inicjatywy  grupy osób  związanych z Pracownią i z Wandą Szuman, psychologiem
i pedagogiem, Honorową Obywatelką Torunia,  oddaną osobom słabym i dotkniętym cierpieniem przez całe swoje pracowite życie, która od początku towarzyszyła naszym działaniom.

 We współpracy z Wandą Szuman, w efekcie wieloletniego
i wielopłaszczyznowego doświadczenia pracy  z osobami  z niepełnosprawnością została wypracowana  oryginalna, uznana w pedagogice specjalnej metoda terapii zwana „terapią przez twórczość”.

Naczelnym celem Stowarzyszenia jest terapia i wspieranie osób z niepełnosprawnością i ich rodzin, niezależnie od ich przekonań i światopoglądu.

 Pomoc i wsparcie realizowane jest  przede wszystkim w  dwóch placówkach  wsparcia dziennego:

- ŚDS PRTON- uczestnikami zajęć terapeutycznych są dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną i dodatkowymi problemami w funkcjonowaniu. Istotą działania ŚDS jest stwarzanie warunków dla rozwoju możliwości tkwiących w osobie, uczenie podstawowych umiejętności codziennego życia, nawiązywania relacji z innymi, ćwiczenie umiejętności wyrażania siebie, nazywania potrzeb i marzeń, a przez to wzmacnianie w osobach niepełnosprawnych samoświadomości i poczucia własnej wartości.

- Świetlica „Pracownia” – jest jedną z nielicznych placówek działających w godzinach popołudniowych dla dorosłych osób z niepełnosprawnością, które na co dzień uczestniczą
w terapii w innych, podobnych placówkach np. ŚDS, WTZ, DPS. Świetlica ma charakter otwarty i proponuje zajęcia teatralne,  scenograficzne, plastyczne (grafika, malarstwo
i rzeźba), komputerowe, rękodzielnicze oraz spotkania wspólnotowe.

Oferta  Stowarzyszenia dotycząca  pomocy i terapii obejmuje także inne formy, realizowane
z powodzeniem od wielu lat i cieszące się zainteresowaniem i uznaniem w środowisku osób dotkniętych niepełnosprawnością. Na te dodatkowe formy pracy z osobami niepełnosprawnymi Stowarzyszenie musi pozyskiwać specjalne środki z programów
i projektów, które dla realizacji wymagają tak zwanego wkładu własnego. Kwoty z 1% umożliwiają rozszerzanie podstawowej oferty Stowarzyszenia o następujące formy terapii:

- wyjazdy wakacyjne – są szansą na wakacje - odpoczynek poza miejscem zamieszkania
i dają również możliwość wytchnienia i regeneracji sił rodzicom, często nadmiernie obciążonym stałą opieką na niesprawnym dzieckiem

- regionalne, tematyczne konkursy plastyczne – dla osób z niepełnosprawnością, z różnych placówek wsparcia w naszym regionie. Tematyka konkursów jest  związana z wydarzeniami, rocznicami aktualnymi w kraju i regionie.  Przykładem mogą być następujące tematy konkursów:  Wielkie bitwy,  Pałace, rezydencje i dworki w regionie kujawsko-pomorskim,  Zwyczaje i obrzędy ludowe w Polsce,  Polska pieśń ludowa i patriotyczna, Życie nad Wisłą dawniej i dziś, Święci i błogosławieni,  Drogi do niepodległości.

Zwieńczeniem każdego konkursu jest uroczysty wernisaż, skupiający artystów, ich rodziny
i przyjaciół.

- wystawy twórczości plastycznej – cykliczne wystawy ukazujące aktywność twórczą uczestników zajęć, często związane z aktualnymi wydarzeniami w kraju i regionie, rocznicami, świętami, np. Bella Skyway,  Dni Torunia i in.

Wystawy te są  również inspirowane zaproszeniami niektórych środowisk i galerii - są szansą pokazania możliwości twórczych i pracy osób, które najczęściej odbierane są jako ludzie nieaktywni i „biorcy”.

- przeglądy teatralne – dwie działające grupy teatralne dają spektakle w  naszym środowisku, w zaprzyjaźnionych placówkach i instytucjach,  biorą również udział w cyklicznych przeglądach Teatrów Osób Niepełnosprawnych

- wydawnictwa – wieloletnie doświadczenie i  refleksja nad procesami  terapii  jest uogólniana i wydawana w postaci Pamiętnika Pracowni (do tej pory powstało kilkanaście tomów Pamiętnika). Autorami tekstów są terapeuci, rodzice oraz uczestnicy terapii.

 - sesje naukowe – zorganizowane zostały dwie międzynarodowe konferencje naukowe pod tytułem: Sytuacja człowieka słabego we współczesnej rzeczywistości oraz 8 sesji naukowych
o zasięgu krajowym, których tematyka dotykała specyficznych problemów osób niepełnosprawnych, ich rodzin, zagadnień integracji i przyjmowania osoby tzw. „innej”.