Stała wysokość kosztów uzyskania przychodu
Na dochód osiągany ze stosunku pracy składa się przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Im większe koszty uzyskania przychodów ponosimy, tym mniejszy podatek pozostaje nam do zapłaty. W większości przypadków pracownicze koszty uzyskania przychodów nie odzwierciedlają rzeczywistej wysokości wydatków poniesionych pracownika w związku z jego dojazdem do zakładu pracy. Pracownicze koszty uzyskania przychodów, o których mowa w artykule dotyczą przychodów osiąganych ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.
W świetle przepisów ustawy o PIT, pracownikowi mieszkającemu w tej samej miejscowości, co miejsce wykonywania jego obowiązków służbowych przysługują koszty uzyskania przychodów w wysokości 250 zł w skali miesiąca (3 000 zł rocznie). Natomiast w przypadku pracowników, którzy podjęli się świadczenia pracy poza miejscowością, w której mieszkają, dopuszczalne jest pomniejszenie osiągniętego dochodu o 300 zł w skali miesiąca (3 600 zł rocznie). W przypadku większej ilości stosunków pracy niż jeden, wysokość kosztów uzyskania przychodów nie może przekroczyć kwoty 5400 zł.
Celem skorzystania z wyżej wskazanych limitów na potrzeby pomniejszenia dochodu do opodatkowania, pracownik nie ma obowiązku dokumentowania wydatków związanych z transportem do miejsca pracy. Należy jednak pamiętać, iż istotnym dla ich rozliczenia jest faktyczne miejsce zamieszkania pracownika, nie miejsce zameldowania.
Podwyższona wartość pracowniczych kosztów uzyskania przychodu
Należy wskazać, że w sytuacji, gdy pracownicze koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych. Na potrzeby rozliczenia z urzędem skarbowym, pracownik powinien udowodnić rzeczywistą kwotę wydatków przewyższających wartość pracowniczych kosztów uzyskania przychodów. Podkreślenia wymaga, iż przejazdy te mogą zostać udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi, które powinny być przechowywane przez podatnika w okresie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym złożył zeznanie roczne.
Poza wyżej wskazanymi metodami transportu do miejsca pracy, nie została przewidziana możliwość obniżenia dochodu o wartość wydatków faktycznie poniesionych w związku z dojazdem jego samochodem. Wyłączenie to dotyczy również innych form dotarcia do miejsca pracy, jak np. taksówką.
Ponadto należy mieć na uwadze, że uwzględnienie w zeznaniu rocznym podwyższonych kosztów uzyskania przychodu nie będzie możliwe w sytuacji, gdy pracownikowi przysługuje jednocześnie tzw. dodatek za rozłąkę.